- мурог
- мурог, мурагу
м.
1. Суходольное сенокосное угодье.За шэрым схіленым парканам скрыпіць пясок сырых дарог, спадае медны ліст каштанаў на жоўты стоптаны мурог. Танк. Дзед і ўнучка сышлі з дарогі і прыселі на мурог каля бярозы. Краўчанка.2. Сено из суходольной травы.Каню Мікіта прынёс аднаго мурагу... Колас. Адкалываліся ды адрыпелі на калдобінах духмяныя вазы мурагу, жыта, ячменю, лёну. Брыль.
Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. Ірына Шкраба. 1994.